Ho! Larimara ĉielo,
vi estas tiel malproksima, ke mi kuraĝas vin tuŝi. Se vi estus pli proksima, mi ne atingus vin.
Ho, larimara ĉielo!
"Iru for, iru for, iru for !",
kantas la ĥoro de anĝeloj kun larimaraj flugiloj.
Kaj mi iras for obeeme,
mi moviĝas for tremante
kaj la kanto al larimara ĉielo
fariĝas pli laŭta, pli forta kaj pli proksima.
Oo, larimari taevas,
oled tõesti nii kaugel, et soostun sind puutuma.
Kui oleksid lähemal, ei ulatuks sinuni.
Oo, larimari taevas!
"Mine nüüd, mine nüüd, mine nüüd!",
laulavad inglid, kel' larimaridest tiivad.
Ja ma kaugenen kuulekalt,
kaugenen värinal
ning laul larimari taevast
muutub valjemaks, võimsamaks, lähemaks.
Oh! Larimar coloured sky,
you are so far that I dare to touch you.
If you were closer I wouldn't reach you.
Oh, larimar coloured sky!
"Go away, go away, go away!"
Sings the choir of angels with wings made of larimar.
And I must obey,
I walk away trembling
and the song from larimar coloured sky
becomes louder and stronger and closer.